Artykuł Małgorzaty Ewy Kowalczyk pt. „Polki w Wenecji w drugiej połowie XVIII wieku. Zapiski z podróży Teofilii z Radziwiłłów Morawskiej i Katarzyny z Sosnowskich Platerowej” ukazał się w czasopiśmie Italica Wratislaviensia (5/2014) na licencji CC BY-ND. Poniżej cytujemy jego krótki fragment oraz zamieszczamy całość do pobrania w formacie PDF.
W XVIII w. Italia była stałym i ważnym punktem na mapie podróży Polaków. (…)
W epoce oświecenia pogoń za realizacją turystycznych marzeń była w modzie. To ona nakazywała wyruszyć w świat każdemu, kto pretendował do miana człowieka kulturalnego. W tym gronie nie brakowało pań. Alojzy Sajkowski zwrócił uwagę, że „wyjazdy Polek do Włoch, w XVI w. dość sporadyczne, w XVII już wcale liczne, w XVIII stały się zjawiskiem zgoła normalnym”. Podróżowały głównie kobiety z elit – magnatki, którym towarzyszyły damy dworu, a także panny służebne, najczęściej średnio zamożne lub nawet ubogie szlachcianki.
Choć Polki w XVIII w. często odwiedzały Półwysep Apeniński, spisanych wrażeń zachowało się niewiele. Co więcej, znaczna ich część spoczywa w archiwach i bibliotekach. Do najciekawszych osiemnastowiecznych opisów podróży do Włoch należą wydane w ostatnich latach dzienniki dwóch Polek: Teofili z Radziwiłłów Morawskiej (1738–1818) i Katarzyny z Sosnowskich Platerowej (ok. 1748–1832). (…) CZYTAJ DALEJ W PDF>>>
CZYTAJ RÓWNIEŻ:
A. SAJKOWSKI: Włoskie przygody Polaków. Wiek XVI–XVIII>>>
(arb)
Commenti