STORIA

JÓZEF GLEMP: Ks. Stanisław Janasik (1882—1942)

0

Artykuł ks. Józefa Glempa (późniejszego prymasa Polski) pt. “Ks. Stanisław Janasik (1882—1942)” ukazał się w 1972 roku na łamach Prawa Kanonicznego. Kwartalnika prawno-historycznego (t. 15/3-4, s. 297-299). Artykuł przedstawia sylwetkę rektora polskiego kościoła św. Stanisława B.M. w Rzymie, zmarłego w czasie II wojny światowej. Poniżej zamieszczamy fragment artykułu oraz całość do pobrania w formacie PDF.

Ks. Stanisław Janasik (fot. NAC) oraz upamiętniająca go tablica w polskim kościele św. Stanisława B.M. w Rzymie (fot. Agata Rola-Bruni)

[Ks. Stanisław Janasik] Pochodził z rodziny robotniczo-mieszczańskiej. Urodził się dnia 26. IV. 1882 jako syn Bartłomieja i Marianny Poznańskiej. Egzamin maturalny złożył w r. 1903 w gimnazjum „Marii Magdaleny” w Poznaniu, poczem wstąpił do poznańskiego seminarium duchownego. Po trzech latach studiów filozoficzno-teologicznych, podczas których dał się poznać jako student bardzo sumienny i pobożny, uzyskujący dobre oceny w pracach egzaminacyjnych pisanych pięknym stylem , w zależności od przedmiotu, bądź po łacinie, bądź po polsku czy też po niemiecku. W r. 1906 wysłany został do Rzymu, aby tam, mieszkając w Polskim Kolegium, studiować prawo kanoniczne na uniwersytecie
„Gregorianum ”. Słuchał wówczas wykładów profesorów: Ojetti, Vidala, Biedelacka i innych. Na święcenia kapłańskie przyjechał do Polski. Otrzymał je z rąk biskupa Likowskiego w r. 1907. Studia w Rzymie ukończył doktoratem dnia 18. VII. 1908 r.

Po powrocie z Rzymu rozpoczął pracę duszpasterską. Przez dwa miesiące był administratorem parafii Włościejewki, a potem wikariuszem w Biezdrowie. Od r. 1910 przebywał w Poznaniu, najpierw jako
wikariusz przy kościele Bożego Ciała, a potem przy parafii św. Marcina, pełniąc również obowiązki prefekta w gimnazjum żeńskim . Ks. dziekan Mayer takie wystawił świadectwo ks. Janasikowi: „Gorliwy
w konfesjonale, na kazalnicy, na pensji, w chodzeniu i nawiedzaniu chorych, odznacza się przy tym praw dziwą miłością i namaszczeniem kapłańskim . Bardzo sumienny, nigdy nie wszedłby na kazalnicę nieprzygotowany… z konfratrami najlepsze utrzymuje stosunki, wszędzie kochany”.

Od r. 1914 rozpoczął wykładać prawo kanoniczne w Seminarium Duchownym w Poznaniu jako profesor nadzwyczajny, a od r. 1926 jako zwyczajny. Przez (krótki okres wykładał także historię Kościoła. Od r.
1915 zajęty był także w sądownictwie jako fiskał w sprawach karnych duchowieństwa. Przez dwa lata (1926— 1928) był rektorem Seminarium Duchownego w Poznaniu.

W r. 1927 otrzymał godność prałata, a w roku następnym kardynał Hlond mianował go kanonikiem gremialnym Kapituły Metropolitalnej w Gnieźnie. O puścił więc Poznań i na dwa lata przeniósł się do Gniezna, by objąć, poza kanonią, urząd oficjała Trybunału Metropolitalnego oraz Radcy Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie. W marcu 1930 r. otrzymał zawiadomienie, że Ojciec św . mianował go audytorem Roty Rzymskiej.

Jako sędzia w najwyższym trybunale kościelnym, dzięki swej sumienności, pracowitości, cichości, jakby nieśmiałości, i rzetelnej wiedzy, zyskał sobie uznanie wśród prałatów watykańskich. Wiemy o kilku podróżach ks. Janasika: w r. 1916 odprawiał rekolekcje w klasztorze OO. Redemptorystów w Bochum, w r. 1927 był delegatem kardynała Hlonda na Zjazd Akademicki do Lille we Francji. W następnym roku pojechał do Włoch, celem podleczenia zagrożonego zdrowia. Jako audytor przyjeżdżał na wakacje do Poznania. Często przebywał w Bninie. W r. 1932 przyjechał do Polski jako wysłannik Sygnatury Apostolskiej na Zjazd oficjałów sądów kościelnych w Polsce dla przekazania uwag na temat procedury stosowanej w polskich sądach diecezjalnych. W r. 1939 Sekretariat Stanu odradził mu wyjazdu do Polski, ze względu na zbliżający się wybuch wojny.

Podczas wojny stał się opiekunem i doradcą wielu Polaków, których fale wojny licznie wyrzucały na brzegi Tybru. Dzięki odzyskanemu Hospitium św. Stanisława przy via Botteghe Oscure mógł, w miarę skromnych możliwości, służyć pomocą. Po odprawieniu rekolekcji adwentowych w Watykanie, zmarł nagle wieczorem w niedzielę, dnia 3. XII. 1942 r. [6 XII przyp. red.]. Pochowany został na cmentarzu w Rzymie. (…)

CZYTAJ CAŁY ARTYKUŁ W PDF>>>

Rzym, dnia 6 grudnia 2022 roku – w 80. rocznicę śmierci ks. prał. Stanisława Janasika

(arb)

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Kolekcja książek księdza Stanisława Janasika w Bibliotece Teologicznej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach>>>

Redazione
Siamo polacchi ma da tantissimi anni viviamo in Italia. Ci unisce la passione per la storia.

    O początkach działalności Fundacji Rzymskiej Margrabiny J.Z. Umiastowskiej

    Precedente articolo

    LANCKOROŃSCY, RZYM, STAROŻYTNOŚĆ I SZTUKA WŁOSKA

    Prossimo articolo

    Potrebbe piacerti anche

    More in STORIA

    Commenti

    I commenti sono chiusi.